Er wil iets gewekt worden in deze tijd van het jaar. In vroegere jaren dacht ik dat het aan mijzelf lag: dat gevoel van onvrede in december. Ondanks de kerstboodschap kon ik somber worden, van al het gedoe en de focus op bijzaken …
Heb ik in het verleden iets over het hoofd gezien? Is er iets speciaals in dit jaargetijde dat een rol speelt? Worden we misschien getriggerd door iéts in de atmosfeer, dat ons jaarlijks terugbrengt bij de meest basale opdracht die het leven ons stelt, maar waar we vaak te weinig aan toekomen? Die opdracht is, zoals ik het voel, ons bewust te worden van ons ‘ware zijn’ en de volgende stap te zetten op de weg van voortschrijdend bewustzijn.
Zó drukt Neale Donald Walsh het uit in zijn boek (Conversations with God’ (‘Een ongewoon gesprek met God’): jezelf bewust ervaren als een lichaam, een geest (Engels: mind = denken + voelen) én een ziel. Je ziel is ruimer dan je geest is ruimer dan je lichaam.
De stem van God in het boek van Walsh spoort je aan te streven naar ‘the next grandest version of the greatest vision you ever had about yourself’.
In de winter trekken flora en fauna, bomen en struiken zich terug tot diep in de aarde of net daarboven. Zij nodigen je uit méé te voelen met de natuur en ook de diepte op te zoeken. De aloude vragen dienen zich aan: wie ben ik, waar kom ik vandaan, waar ga ik naar toe?

“Was er maar een soort van blauwdruk, die mijn leidraad kan zijn,” hoor ik iemand verzuchten, “want hoe weet ik nou …. ?” Volgens mij kun je op meerdere manieren zicht krijgen op je essentie. Daarmee bezig zijn leidt tot spirituele groei.
Steeds meer samenvallen met wie je werkelijk bent, hoe doe je dat? Allereerst oog hebben voor de behoeften van je lichaam, voor de inzichten van je geest en voor de ruimte van je ziel. Het besef toelaten dat er hulp is, van je beschermengel, je gids of welke (geestelijke) steun je je maar kunt voorstellen: noem het goddelijke leiding, op elk niveau van je zijn.
Een echte blauwdruk vind je, naar mijn mening, in de horoscoop van je geboortemoment. Als je nieuwsgierig bent naar je spirituele wortels, verdiep je dan eens in astrologie. Zelf heb ik veel gehad aan de boeken van Karen Hamaker-Zondag.
Nadat je de midwinter-rust op je hebt laten inwerken, sta je op uit de aarde en neem je een opstapje naar je hogere zelf. Je gunt jezelf vanaf dat hogere punt uit te kijken op je leven. Met een nieuwe blik aanvaard je wat het leven je tot nu toe heeft gebracht. Met mildheid kijk je daarbij naar jezelf en anderen.
Je hogere zelf biedt je nu de inspiratie je te verbinden met wat er komen gaat, op kortere en op langere termijn. Zit je in de lijn van verwerkelijking van al je mogelijkheden of valt er nog een nieuw potentieel aan te boren? Waarop wil je gericht zijn? Waar word je blij van? Waar wil je naar uitreiken? Wanneer voel je je gekoesterd?
Zo begeef je je in het proces van spirituele groei. Die groei, daar gaat het om, altijd weer, steeds verder. Het is een heel verschil of je groeit door strijd, door met vallen en opstaan het hoofd te bieden aan de dingen die je (schijnbaar) overkomen, óf dat je groeit door daar zelfbewust en uit liefde aan te werken. Waar kies jíj voor?
Ere zij God, vrede op Aarde, in de mensen een Welbehagen …
Ik wens je fijne feestdagen en alle goeds voor 2018!