Intermezzo: compassie (10)

Deze keer een andere inhoud dan het voorgenomen vervolg op ‘De bijna-dood-ervaring’.

We leven in roerige tijden: in de wereld, in Nederland (en andere landen) en op persoonlijk niveau (in ons geval de zorgen om een ziek familielid). De vraag is in hoeverre al die reuring wordt opgeroepen door het astrologische feit dat al maanden de planeet Uranus ‘vierkant’ (= 90°) op de planeet Pluto staat. Uranus en Pluto vertegenwoordigen confrontatie, transitie en transformatie.

Deze samenstand, een zogenaamd ‘strijd-aspect’, vraagt de mensheid als geheel, én de mensen persoonlijk, in het geweer te komen tegen negativiteit en zich bewust te worden van nieuw potentieel voor de aarde dat – goedschiks of kwaadschiks – wil doorbreken. Overigens, na half maart, verloopt deze explosieve relatie tussen Uranus en Pluto … zullen we het merken?

Recent, in januari, is een boekje uitgekomen van Ervin Laszlo, met de titel ‘Beyond Fear and Rage’ (Voorbij angst en woede). Hierin gaat Laszlo, samen met een twintigtal medewerkers en gelijkgezinden de uitdaging van deze tijd aan, door een antwoord te zoeken op de vraag: wat is in essentie nodig om de negatieve machten die zich aandienen het hoofd te bieden?

Ervin Laszlo, van origine een Hongaarse pianist, is een van de grootste, grensverleggende denkers van de vorige eeuw, en nog steeds. Hij is – als oprichter van de Club van Boedapest – enorm betrokken, zowel bij oplossingen voor milieuproblemen, als bij de evolutie van de mens op het vlak van bewustzijn. Sinds het begin van de jaren ‘90 heeft hij zijn perspectieven ontvouwd in een vijftiental boeken. Vele daarvan zijn vertaald in het Nederlands, – soms overigens niet zo makkelijk om te lezen.

Zijn laatste boekje, Beyond Fear and Rage, is meer een manifest (nog niet vertaald). Het is uitgegeven onder druk van de tijdgeest, om in kort bestek te essentie beschrijven van waar het eigenlijk om gaat. Enkele auteurs aan het woord:

Ervin Laszlo: ‘We moeten wegen vinden die het mensen mogelijk maakt te communiceren met de hoogste energieën in het universum om nieuwe niveaus van begrip te bereiken, die zullen resulteren in werkzame oplossingen voor de huidige problemen. De tijd voor zelfgenoegzaamheid is al lang verstreken. Het is tijd voor compassie, gecombineerd met radicaal denken. Het laatste kan niet zonder die compassie, een bewustzijnskracht die aan de wieg stond van het universum.’

Christopher Bache: hoe lang nog zal het op het ego gerichte bewustzijn de norm zijn: dit beperkte bewustzijn dat uitgaat van de scheiding tussen mensen, dat persoonlijke welvaart nastreeft en dat voorbij ziet aan duurzaamheid. Wat is er nodig om de mensheid collectief tot het inzicht te brengen dat er een laag van bewustzijn is waarin we eenheid beleven en van waaruit mensen keuzes maken op grond van compassie?

Gary Zukav: de intentie bij alles wat je doet, daar gaat het om. Een daad kan hetzelfde ogen. Echter, als de intentie liefde is, zijn de consequenties van die daad anders dan als de intentie angst is. Het is een keuze, je handelt óf vanuit liefde óf vanuit angst.

Helemaal nieuw zijn deze inzichten ook weer niet, want dit gedichtje was al de lijfspreuk van mijn moeder en mijn grootmoeder:

Love ever gives, forgives, outlives
And ever stands with open hands
And while it lives, it gives
For this is love’s prerogative
To give and give and give …