Het wijze brein van de cel (15)

Niemand heeft zich meer dan Saskia Bosman verdiept in het onderwerp ‘de relatie tussen meditatie en het brein’. Dat deed en doet zij als medisch bioloog, hersenwetenschapper én als spiritueel begaafde vrouw. Dit heeft geleid tot belangwekkende studies en een mooie reeks seminars.
Die seminars dragen o.a. als titel  ‘Jouw evolutie in eigen hand’ (inmiddels ‘Sleutels tot verjonging, rust en evolutie’), drie dagen; en ‘De pijnappelklier, jouw antenne voor binnen en buiten’, twee dagen. Er volgen er meer.

Twee jaar geleden maakte ik deze series mee. Daarmee werd Saskia Bosman een van degenen die mij geïnspireerd hebben om te beginnen aan dit blog Licht Werk(t). De problematiek die haar bezig houdt en waarvoor zij op wetenschappelijke gronden antwoorden zoekt, is ook de mijne. Haar kennis is uniek en overstijgt verre die van mij.

Saskia houdt zich al 40 jaar in den brede bezig met de mens, DNA, cellen, hersenen, bewustzijn en evolutie, in relatie tot de omgeving van Aarde en Kosmos. Zij zoekt doelbewust naar verbindingen tussen materie en bewustzijn: hoe werken die op elkaar in? Welke invloed heeft de mens op zijn organisme?

De Amerikaanse celbioloog Bruce Lipton (zie ook het vorige blog) behoort tot degenen op wiens kennis Saskia Bosman haar inzichten baseert. Hij schreef het boek ‘De biologie van de overtuiging’. Liptons wetenschappelijke zoektocht naar hoe een cel écht functioneert leidde uiteindelijk tot de uitkomst dat, wat een mens ‘vindt en voelt’, van cruciaal belang is voor zijn functioneren. Eigenlijk ‘wisten’ we dit al, maar waarom is het wáár?

P05 Gaia 2 1991-2001 37
Beeld, Wim Ridder

De laatste decennia hebben biologen dankzij elektronenmicroscopen kunnen doordringen tot diep in het functioneren van levende materie. Bruce Lipton was met stomheid geslagen toen hij ontdekte hoe buitengewoon de werking van het celmembraan is. Zijn ontdekking kwam voort uit het bestuderen van het flinterdunne membraan van enkelvoudige cellen. Vervolgens realiseerde hij zich wat deze vondst betekende voor menselijke lichaamscellen.

Het celmembraan is het eigenlijke brein van de cel, niet het DNA, zegt Lipton. Het membraan ‘beslist’ wat er ‘binnen in de cel’ gebeurt, door wat het toelaat aan sturing ‘van buiten de cel’. Het beslist b.v. welke genen van het DNA worden ‘aangezet’, zodat de cel zijn werk kan verrichten. Het DNA zelf gaat daar namelijk niet over: het heeft ‘sturende eiwitten’ nodig. (Lipton: “Het primaat van het DNA heeft afgedaan.” p. 70)

Die besluitkracht van het membraan, die bepaalt welke sturende eiwitten worden toegelaten en aangemaakt, is gekoppeld aan een ingenieus fysisch-chemisch en elektromagnetisch proces, dat slechts te begrijpen is vanuit het denken op kwantumniveau. Een variëteit aan signalen bepaalt de ‘sturing van buiten de cel’.

Uiteraard zijn biologen hier inmiddels van op de hoogte. (Zelfs Dick Swaab bevestigt de invloed van de omgeving in zijn boek ‘Ons creatieve brein’.) Lipton echter verbindt een ruimere, spirituele conclusie aan wat ‘de omgeving van de cel’ allemaal kan inhouden. Het gaat niet alleen om de hormonen, enzymen, zenuwimpulsen en andere stofjes, die langs komen bij het celmembraan. Het gaat ook om een veelheid aan energetische trillingen, die honderd keer efficiënter zijn dan fysisch-chemische signalen (p. 121).

Signalen die de cel beïnvloeden zijn dus enerzijds afkomstig uit het lichaam. Anderzijds komen die signalen, in de vorm van energiefrequenties, van de overal aanwezige energievelden én van de mens zelf – zijn denken en voelen. Een mens, zegt Lipton, beïnvloedt door zijn overtuigingen in hoge mate het gedrag van zijn cellen.

Naarmate we ons meer bewust worden van onze energetische mogelijkheden, geeft dit een verreikend perspectief op ons mens-zijn. Laat ik hiermee besluiten, om op een later moment die menselijke potentie en evolutie te duiden …

P.S. Op zondag 10 december houdt Saskia Bosman een lezing in Hillegom, met als titel ‘Zet bewust je cellen in voor je eigen evolutie!’ Zie haar website http://inspiradiance.nl.

Invloed op je ‘onbewuste zijn’ (14)

Je gewone, dagelijkse bewustzijn staat voortdurend in verbinding met je onbewuste. Echter, dat merk je niet, want het is een onbewust proces. Toch heeft je onbewuste een enorme impact op jouw welbevinden. In mijn optiek, kun je je onbewuste beschouwen als deels onderbewust en deels bovenbewust.

Ik kwam op deze gedachte toen ik ontdekte dat je de MIR-zinnetjes (zie de twee vorige blogs) eigenlijk niet op één lijn kunt stellen met affirmaties (= bekrachtigende uitspraken; slot laatste blog). Waarom niet?

Laten we zeggen: je dagelijkse bewustzijn – je huis-, tuin- en keukenbewustzijn – bevindt zich te midden van jouw veel grotere ONbewuste. Als je kijkt naar je lichaam en je onderzoekt waaróm het lichaam doet wát het doet, graaf je in je ONDERbewuste zijn. Als je daarentegen vooruit kijkt en onderzoekt wat de potenties zijn van jou als persoon, zoek je contact met je BOVENbewuste zijn.

Er zijn heel wat momenten dat je contact zou willen hebben met het ene (je onderbewuste), dan wel met het andere (je bovenbewuste), en (een van) beide zou willen beïnvloeden.
Op het ene moment wil je heel graag méér op je lichaam kunnen vertrouwen, op het andere moment wil je o zo graag weten wat de toekomst voor jou in petto heeft en hoe jij je potenties waar kunt maken.
Om kort te gaan: het één kun je m.i. bewerkstelligen met de MIR-zinnetjes, het andere met affirmaties … Natuurlijk is er een overgangsgebied, maar voor de overzichtelijkheid laten we dat nu buiten beschouwing.

170308 - kopie
Foto Wim

Doe even je ogen dicht en besef dat jij als menselijk wezen een veel grotere ruimte inneemt dan je fysieke lichaam: dat je uit energieën bestaat die van diverse aard zijn. Als oefening, kun je je vereenzelvigen met de energieën van je onderbewuste of van je bovenbewuste zijn. Misschien voel je een verschil tussen beide?

Je onderbewuste zijn

is de ‘opslag’ van ervaringen in dít leven: alles wat onderdeel van jouw levensbagage is geworden, door hoe je van kinds af hebt geleefd en hoe je de reacties van je omgeving daarop hebt ondergaan.

Die opslag van ervaringen, die voortvloeit uit alles wat je ooit gedacht, gevoeld of gedaan hebt, kun je zien als een verzameling (onbewuste) overtuigingen. Deze overtuigingen beïnvloeden het functioneren van ons hele lichaam, via de hersenen, het zenuwstelsel en de zenuwcellen, tot op celniveau.

Hoe dit gebeurt beschrijft de Amerikaanse bioloog Bruce Lipton in zijn boek ‘De biologie van de overtuiging’ (‘Biology and Belief’). Hij laat zien (p. 138) hoe enorm de impact is van “de onderbewuste geest, een verzamelplaats van stimulus-respons-bandopnamen, die voortkomen uit instincten en aangeleerde ervaringen. De onderbewuste geest is een gewoontedier; hij zal – tot ons verdriet – als antwoord op de signalen van het leven keer op keer dezelfde gedragsmatige reacties vertonen.”

Nu kom ik terug op de MIR-zinnetjes. Die spreek je uit terwijl je (door je huid te strelen) je onderbewuste gerust stelt  en het verzekert dat het met nieuwe opdrachten aan de gang mag gaan. Zo kunnen, via je hersenen, de gewoonte-boodschappen, die het gedrag van je cellen aansturen, zich wijzigen. Je lichaam gaat beter functioneren, wat de bedoeling is van de MIR-praktijk.

Je bovenbewuste zijn

is de energie die je in potentie al bij je droeg toen je werd geboren en die bij je blijft wanneer je dit fysieke leven verlaat. Doel in het leven is (steeds meer) contact te krijgen met je bovenbewuste, je ‘hoger zelf’.

Aan dat hoger zelf valt een heel gebied van overwegingen, belevingen en begrippen te koppelen die uitstijgen boven je persoonlijkheid van alledag. Hoe meer je leeft vanuit je hoger zelf, hoe meer meesterschap je verwerft over je dagelijks leven.

Een van de gereedschappen daarbij is het werken met affirmaties. ‘Affirmatie’ betekent bevestiging, bekrachtiging, en verwoordt een positieve eigenschap of wenselijke situatie. Je spreekt een affirmatie uit in de tegenwoordige tijd, b.v. ‘ik ben een unieke en waardevolle persoon’. Dit wordt dan – als je dit vaak doet en het voor jou een waarheid is – door je persoonlijkheid als nieuwe werkelijkheid ervaren. Door de kracht van die affirmatie kun je b.v. een onterecht minderwaardigheidsgevoel achter je laten.