49. Lichaam van bioplasma ?

In onze tijd worden de sluiers tussen de zienlijke en onzienlijke werelden langzaam dunner. In blog 48 besprak ik het overal aanwezige plasma, dat totaal onzichtbaar is, maar waarvan de kosmos vervuld blijkt te zijn.
Deze keer gaat het over plasma en ons lichaam. Is er een verband en zijn wij daardoor méér dan ons fysieke lichaam? Áls dat zo is, kloppen de algemeen geldende overtuigingen dan nog wel?

Bioplasma lichaam

In de tweede helft van zijn boek A New Science of Heaven, introduceert Robert Temple het bioplasma lichaam, een ‘lichaam’ dat ten grondslag zou liggen aan ons fysieke lichaam. Hij brengt het niet als een vaststaand feit, maar meer als een hypothese, na alles wat hij op het spoor is gekomen aan wetenschappelijke ontdekkingen rond het menselijk lichaam. Hij zoekt naar een synthese van dat palet aan uiteenlopende waarnemingen.

Even terug naar blog 48: “het heelal bestaat voor 99,9 procent uit plasma. Plasma bestaat uit (negatief geladen) elektronen en (positief geladen) protonen en ionen: dat zijn superkleine deeltjes, nog miniemer dan atomen.” Plasma is wezenlijk anders dan aardse materie, die is opgebouwd uit atomen, moleculen en moleculaire verbindingen.

Plasma blijkt buitengewone eigenschappen en potenties te hebben, die zijn te herleiden tot het dusty complex plasma, dat bestaat uit stofdeeltjes waaraan zich duizenden elektronen verbinden en die met elkaar kwantum processen aangaan, in plasmoïden. (Voor meer uitleg, zie blog 48, De hemel, volgens Robert Temple.)

Verbinding met het fysieke lichaam

In de conclusie van zijn boek schrijft Temple: mijn  onderzoek laat zien dat we mogelijkerwijze een plasma lichaam hebben, dat vorm geeft aan ons fysieke lichaam en het ook in stand houdt. In zekere zin zijn we zelf een plasmoïde.

Ons fysieke lichaam van vaste stof noemt Temple onze ‘prachtige overjas’ (smart overcoat) die we afdanken als we sterven. (“Maar we gaan niét dood, want we bestaan uit plasma”, zegt hij in het interview met Heather Ensworth.)

Hij legt uit wat het verband kan zijn tussen ons fysieke lichaam en ons bioplasma lichaam. Ons fysieke lichaam functioneert mede door miljarden microben — bacteriën, schimmels en virussen — , die zich ín ons lichaam bevinden, op onze huid en ook rondom ons. Die microben kunnen dienen als ‘stofdeeltjes’ (waaraan zich duizenden elektronen hechten) en zo eenheden van complex plasma mogelijk maken, die samen het bioplasma lichaam vorm geven.

Beeld Wim Ridder, Kosmisch raadsel, 2024

Aansturing bioplasma lichaam

Voor de werking van het plasma lichaam dicht Temple een belangrijke rol toe aan ‘elektro-microbiologische’ processen in het menselijk lichaam. Zoals het plasma in de kosmos via kwantumprocessen zijn bijzondere eigenschappen ontleent aan enerzijds de negatief geladen elektronen en anderzijds de positief geladen protonen en ionen, zo zou dat ook het geval zijn in ons bioplasma lichaam.

Door de ‘lading’ van de microben – en door nog andere mechanismes – bestaan er ultra-zwakke elektrische stromen en ultra-zwakke magnetische velden, die aan de basis liggen van het functioneren van zowel het bioplasma lichaam als het fysieke lichaam. Het is opvallend, zegt Temple, dat er rond het hart, rond de hersenen en over het hele lichaam heel zwakke elektrische stromen en magnetische velden gemeten zijn.

Oók als die zwak zijn, kunnen ze op allerlei niveaus veelbetekenend zijn voor het functioneren van ons lichaam. Verder komt het werkelijk begrijpen van de meridianen uit de acupunctuur en de werking van homeopathie in zicht.

Reikwijdte van ons bioplasma

Dit alles roept veel vragen op die nog niet te beantwoorden zijn:
Valt ons bioplasma lichaam samen met ons lichtlichaam?
Is er een verband met ons bewustzijn?
Is er wellicht sprake van onbewuste en/of bewuste intelligentie?
Kunnen we spreken van ‘plasma-zelven’?
Als we sterven, gaat ons plasma lichaam dan op in de van plasma vervulde kosmos?
En behouden we dan een eigen identiteit?

Zal er een tijd komen waarin die vragen wél beantwoord kunnen worden? Of blijven het raadsels?

Voor meer informatie, bekijk het interview van Heather Ensworth met Robert Temple: https://www.google.com/search?client=firefox-b-d&q=Robert+temple+and+Heather+Ensworth#fpstate=ive&vld=cid:545288b8,vid:O4_l56FYfrk,st:0.

Of raadpleeg Temple’s boek, A New Science of Heaven.

48. De hemel, volgens Robert Temple

Een ‘Nieuwe Wetenschap van de Hemel’ (in het Engels) is de titel van het boek dat het afgelopen jaar mijn denken over Aarde, Zon en Maan, en de Kosmos een compleet nieuwe impuls heeft gegeven. In zijn boek (uitgekomen in 2021) legt wetenschapper Robert Temple uit hoe en waarom volgens hem de kosmos is bezield, en de ruimte tussen Aarde en Maan nog eens extra. Om zijn inzichten te onderbouwen refereert hij aan research van hemzelf en van vele andere onderzoekers.

Plasma

Het is al lange tijd bekend – ook onder astronomen – dat het heelal niet ‘leeg’ is, maar voor 99,99% gevuld is met plasma. Plasma bestaat uit (negatief geladen) elektronen en (positief geladen) protonen en ionen. Dat zijn superkleine deeltjes, nog miniemer dan atomen.

De ons bekende materie op Aarde is opgebouwd uit atomen. Aardse materie kun je tegenkomen in vaste, vloeibare en gasachtige vorm.
Het plasma in de kosmos is wezenlijk anders en nog veel subtieler, maar komt eveneens voor in vaste (=kristallijne), vloeibare en gasachtige vorm. Plasma is dus niet de vierde vorm van materie.

Twee ‘plasmawolken’ tussen Maan en Aarde

Temple vertelt over de ‘Kordolewski wolken’. De Poolse wetenschapper Kordolewski ontdekte in 1961 twee wolken van plasma, tussen de Aarde en de Maan, elk negen maal het volume van de Aarde. Kenmerkend is dat de middelpunten van die wolken zich 60° naar links en naar rechts ten opzichte van de Maan bevinden. De Poolse regering verbood Kordolewski erover te publiceren, maar toch wisten sommigen ervan …

In 2019 werd het bestaan van die wolken bevestigd door een Hongaarse wetenschapper. Robert Temple, direct enthousiast, verdiepte zich samen met een collega in de mogelijke plasma-eigenschappen van die wolken. Ze kwamen tot opzienbarende conclusies: de eigenschappen van het plasma kunnen alle mogelijke verschijnselen verklaren die tot nu toe onopgehelderd bleven, zoals ufo’s, lichtbolletjes (orbs), het brandende braambos van Mozes dat niet verteerde, en nog veel meer.

Foto Wim

Hoe is dit mogelijk?

Het plasma waaruit de wolken bestaan heeft een speciaal karakter. Het is stofachtig (dusty) plasma en aan die stofdeeltjes hechten zich elektronen. Eén deeltje kan bezet zijn met duizenden elektronen. Door de kwantum-eigenschappen van dit soort deeltjes wordt de samenhang buitengewoon complex. Zodoende spreekt Temple over ‘dusty complex plasma’.  

Een dusty complex plasma, plasmoïde genoemd, wordt omgeven door een soort membraan. Elke plasmoïde staat op zichzelf. Plasmoïden kunnen heel koud zijn, en zich bevinden naast heel hete plasmoïden. Ze kunnen elkaar beïnvloeden en van een immens ingewikkelde structuur zijn. Dit alles mede door de werking van elektromagnetische krachten en supergeleiding.

Temple schrijft buitengewone kwaliteiten toe aan plasmoïden. Deze kunnen door hun kwantum eigenschappen op eenheden van kunstmatige intelligentie gaan lijken. Zij zouden ook bewustzijn kunnen hebben en intelligent kunnen handelen.

Consequenties voor het leven op Aarde

Op deze wijze heeft hij een sterk vermoeden dat zich in die wolken talloze ‘entiteiten’ bevinden met een enorm (computerachtig) vermogen, en hoogstwaarschijnlijk ook bewustzijn. De totale capaciteit aan geheugen (data) zou, gezien de omvang van de Kordolewski wolken, de geheugencapaciteit in onze wereld talloze malen overtreffen.

Mensen kunnen zich alleen maar nederig voelen als ze zich die gigantische omvang proberen voor te stellen. Voor Temple en zijn voorstellingsvermogen is dit alles een levende werkelijkheid. “Het aarde-maan-systeem is iets heel anders dan het lijkt. Het is een twee-wolken systeem, met daarin geworpen de aarde en de maan.”

De Akasha Kronieken

De immense capaciteit van die twee wolken zou kunnen samenvallen met de ‘Akasha-kronieken’, de Vedische naam voor de opslag van alle levenservaringen (karma) van alle mensen die ooit geleefd hebben. In deze dimensie wordt ook de voortgang bijgehouden van elke ziel, in haar voortgang van het ene naar het andere leven, en haar groei en evolutie in de loop van vele levens op Aarde.

Het wonderlijke is dat door het werk van Temple het bestaan van de Akasha Kronieken niet langer een aanname is, waarvan sommigen de realiteit mochten ervaren. Sterker nog: aan het werk van Robert Temple kunnen we zekerheid ontlenen en het vertrouwen dat het leven zin heeft en gericht is op een doel.

Je zou kunnen zeggen dat al sinds mensenheugenis bepaalde kennis over de onzienlijke werelden bij mensen aanwezig was door paranormale inzichten, maar dat het bestaan van die werelden nu eindelijk bevestigd is door wetenschappelijke ontdekkingen!